Няхай паўстане Бог!
(цар Давiд)

На Беларусі добрае надвор’е
Ад Вільні да Смаленска дождж імжыць,
Грыбы растуць у лесе, а ў полі
Туман, шарэе, кнігаўка крычыць.
О, гэты мілы сум наш Беларускі,
Спакойна-велічны, абложны сум,
Як хмельнае віно з прадзедавае кружкі,

Пад шэрым небам слёзы і мароз
Заільдзянелы крыж па-над магілай.
Я сёння кветкі прадзеду прынёс,
І палажыў іх пад той крыж пахілы.
І чырвань руж лягла на белы снег —
Магіла на кургане стала сцягам,
У ім і роднасць душ, у ім — сыноўскі грэх,

Цёплае сонца над восеньскім краем,
У полі даўно ўжо няма збажыны,
Пахне паветра рачулкай і гаем,
Змалку прыветныя далі відны.
Ведаю, сэрца было тут заўсёды,
Тут дзе Радзіма, дзе гай і ручай,
Зведаў чужога жыцця асалоды,

Скрозь здрады прысак і хлусні туман
Іду навобмацак, падчас у пякельнай цемры,
Раз'юшаны шатанскі ўраган 
Пясок кідае ў твар, шматае нервы.
Праз чорны дым, праз ашалелы здзек
Шукаю шлях, шукаю і не бачу, 
Я Божы сын, нямоглы чалавек

Калі на чорных хмарах бліскавіца
Ўзрывае цемру глыбіні вякоў
Шапчу малітву, хачу памаліцца
За Беларусь, за край маіх бацькоў.

Крый, Бог, народ мне родны ад прымусу,
Што гоніць люд наш ад Твайго святла.
Крый, Бог, сыноў і дочак Беларусі,

Чысты позні вечар
На зыходзе восень,
Шэрая гадзіна,
Светлы зорны Шлях.
Уздоўж дарогі сосны,
Мары аб сустрэчы,
А па-над дарогай
Зорны, вечны дах.
А над нашым Краем
Цішыня і неба,
Часу лёт нячутны — 
Таямніца сну,

Які за вокнамі маркотны дзень,
Мой ціхі сон душы ў туман спавіты, 
А сэрца ў вясну, у святло імкне,
Імкне да Бога шчыраю малітвай.
Гібее ў ценях даль маіх дарог,
Схаваліся ў роспач далягляды,
Пакрыў мяне мой лёс смугой трывог

Дзе ж вы Словы майго Краю?
Дзе ж вы вольнай праўды дзеці?
Мо ў сутоннях неабсяжных,
Заблукалі ў Сусвеце?
Мо, як птахі, — акрыялі
І віхураю мяцеліц
Знёс вас злы, прыблудны вецер
За край свету, у прадонне?
Можа сілаю варожай

Неба ў сполахах зарніцаў,
Гром нябесны не сціхае,
Ні схавацца, ні прыкрыцца
На абшарах свайго краю.
У гаротнай у старонцы
Хмары, сцюжа, сумна, горка,
Замутнела Праўда — сонца...
Толькі з Бэтлеема Зорка 
Наўзамен зямных жаданняў,