Наша Беларусь
Наша Беларусь пад ветрам,
Пад дажджом,
Пад мокрым снегам,
Пад спякотай,
Пад туманам,
Пад слатой,
Пад ураганам,
Край счаслівы і гаротны:
Зорным небам так нам родны
Край с душой асiрацелай,
З сцягам бела-чырвона-белым,
Наша Беларусь пад ветрам,
Пад дажджом,
Пад мокрым снегам,
Пад спякотай,
Пад туманам,
Пад слатой,
Пад ураганам,
Край счаслівы і гаротны:
Зорным небам так нам родны
Край с душой асiрацелай,
З сцягам бела-чырвона-белым,
пераклад верша Кацярыны Пералеснай.
Сьпявае жаваранак у небе;
Хрыстос Васкрос! Хрыстос васкрос!
У небе звон гудзе з сяла:
Хрыстос васкрос! Яму хвала!
У промнях сонечных блішчыць:
Хрыста патрэбна пахваліць!
Журчаць струменьчыкі з далін:
Хрыстос васкрос! Гасподні СЫН!
Нам-людзям вельмі хочацца любіць ,
А нелюдзь моцна прагне ненавідзець,
Крыжы ламаць і забіваць і біць...
Да тых часоў: пакуль ЗБАВІЦЕЛЬ прыйдзе!
пераклад верша "Сніги, Сніги", Олэсь Смык.
Не плакаў не баяўся не прасіўся
Пустыя гільзы выпалі з рукі
А мне было 16 як з крыівкі
Мяне цягнулі рвалі ястрабкі
А далей эшалоны чорнавежы
Пра Курапаты маўчыць Еўропа! Так было і з Украінай падчас галадамору. Як напамінак Беларусам, пераклад верша Олэксандра Олэся 22.08.1931
Калі Украіна за права жыцця
Змагалася з катамі - ледзь не ўмірала
Пераклад Лявона Цімохіна славутага верша ЛІНЫ КАСТЭНКА
Душа чужая-цёмны лес і лёс
А я кажу: Не кожная не кожная!
Душа чужая-мора ціхіх слёз
Пляваць у Яе-смяротны грэх!
Няможна!
Над полем хмары - сумна, золка,
У полі вецер і слата.
Адно мяне трывожыць толькі:
Што птушкі не туды ляцяць.
Ляцяць на поўнач - вецяр гоніць
Насустрач ледзяным дажджам,
У галодны край дзе у звоны звоніць
Калымскі зруйнаваны Храм.
Выхад. ... 2 І зьявіўся яму анёл Гасподні ў полымі агню зь сярэдзіны цярновага куста. І ўбачыў ён, што цярновы куст гарыць агнём, але куст не згарае.
Сьнягі,сьнягі...
Імглістыя прасторы.
Сьнягі ляглі надоўга,
Да вясны!
Скрозь попел шэрані
Блішчаць у небе зоры,
Здалёку з вокнаў хат
Блішчаць вагні.
У небе ясна-поўня,
У лесе-цені,