чцв, 28/06/2018
Квітка Цысік, Дзе ты цяпер
Горад спіць, згаслі агні
Разам с табою гулялі усю ноч мы,
Боль развітання, радасць прызнання
Дзе цяпер яны?
Мы загадалі,сустрэчы чакалі,
Ды прайшлі тыя дні
Ты сказаў-што ў час бяды
Дружбы такой ні хто не сатрэ з Зямлі,
Наша разлука-ў воддалі мука-ты ў душы заўжды...
Даль ты адрынеш,усё ты пакінеш:
прыйдзеш зноў сюды
Адгукнісь!Ты ў гэты час,
Знаю успомніў у горы мяне не раз...
Вясновыя ночы шчасце прарочаць
толькі не для нас...
Усю праміне-ў даль паплыве
Наш любімы вальс,
Наш любімы вальс.