Калі падчас на зорным небакраі
Мы бачым зоркі роўна у тым жа мейсцы-
Мы кожны раз адчайна іх пытыем:-
Куды яны наш лёс жадаюць весьці?!
І  так заўжды-ад даты і да даты
У сэрцы звон зьвініць пытаннем грэшным-
У дні нараджэння, ў будні і у сьвяты:-

Анатоль Кычынскі

Ліна Кастэнка, Паэзія

Ліна Кастэнка, Восень

Мастачка Восень вышывае клёны
Чырвоным,жоўтым,срэбным,залатым.

Квітка Цысік, Дзе ты цяпер

Горад спіць, згаслі агні
Разам с табою гулялі усю ноч мы,
Боль развітання, радасць прызнання
Дзе цяпер яны?

У прыжмуранай вячэрняй дабрыні-
Пшанічны прысмак скошанага дня.
Дняпро!На стромкіх схілах у цішыні
Сядлае вечнасць чорнага каня.
Абшары хмар нясе на горбе вечнасць-
Яны плывуць туды дзе Чыгірын.
Хачу у стэп, хачу у непрыкметнасць,

Васіль Сіманенка, Народ мой ёсьць!

Дзе зараз каты вы майго народу,
Дзе сіла ваша,ваша веліч дзе?
На зоры ціхія,на ясны воды
Зло ваша чорнае ўжо не ўпадзе!

Ліна Кастэнка, Крылы

Алеж і прауда-
Крылатым грунту не трэба: 
Зямлі не маюць-дык будзе Неба,
Не маюць поля-дык будзе Воля!
Не маюць пары-Дык будуць Хмары!

Напішы на апошнім канверце
Тое што у пісьме не сказаў.
І за крок да адважнае смерці
Будь такім, якім Бог цябе знаў

Паўло Тычына